W październiku 1557 roku do Macao przybył włoski jezuita – wizytator Wschodnich Indii, Japonii i Chin Aleksandro Valignano. W czasie tej wizyty odkrył, że tutejsi jezuici zarzucili ideę chrystianizacji i spełniali posługi kapelańskie dla społeczności portugalskiej A. Valignano wiedział, że zaszczepić wiarę katolicką w Państwie Środka jezuici mogą poprzez ideę kulturowej adaptacji. W tym celu sprowadził do Macao nowych jezuitów. M. Ruggieri był pierwszym jezuitą, który wprowadził tę teorię w życie. Pomagał mu w tym Francesco Pasio, a po jego wyjeździe do Japonii miejsce przy M. Ruggierim zajął młody jezuita Matteo Ricci. W niniejszej pracy omówiłam ważniejsze wydarzenia związane z funkcjonowaniem Macao oraz działalnością dwóch jezuickich misjonarzy M. Ruggiergo i M. Ricciego, którym udało się pogodzić filozofię Konfucjusza i świat chiński z kulturą Zachodu. Mój tekst powstał dzięki lekturze anglojęzycznych książek historycznych (m. in. Mote F. W., Twitchett D., 1988, The Cambridge History of China. The Ming Dynasty 1368-1644, Cambridge University Press, Ronan C. E., 1988, East Meet West: The Jesuits in China 1582-1773, Loyola University Press) oraz prac polskiego sinologa E. Kajdańskiego.
Otwórz Artykuł
Internetowe czasopismo naukowe poświęcone studiom globalnym